De Amerikaanse Sara Allen, PhD is een holistisch gepromoveerde arts. Ingrid Schippers van Energy Medicine Nederland spreekt met haar over energetische geneeskunde bij sterven en de non-invasieve methode om stervenden te begeleiden.
‘The novice can sit next to the advanced practitioner and both of them will go away with whatever they need to know’
De houding binnen onze maatschappij ten opzichte van het stervensproces is vaak gericht op het zo lang mogelijk rekken van het leven met behulp van medicijnen – ook wanneer er geen uitzicht op verbetering is – of om het proces met hulp van medicatie te verdoven. Is het juist om te zeggen dat in de manier waarop jij het stervensproces benadert, er meer sprake is van ondersteuning van de transformatie?
Het is niet zozeer een transformatie. Sterven is geen ziekte. Het is een weerzien met je perfectie. Wanneer we bewust aanwezig zijn in het stervensproces, is dat een buitengewoon waardevolle ervaring, die een gevoel van voldoening kan geven. Wanneer je bewust het uiteengaan van Yin en Yang ervaart, wat precies is wat er tijdens het stervensproces gebeurt; wanneer de wereldse last, het Yang, van je schouders wordt gehaald en de zorgen en verplichtingen teruggegeven worden aan de aarde, het Yin, dan krimpt het één en groeit het ander. De ziel zet uit en je begint de dingen vanuit een vogelvlucht te zien. Je overziet alles precies zoals dat bedoeld is. En niet alleen jij doorleeft deze ervaring; iedereen in jouw omgeving is er getuige van. De wijsheid die de mensen die aan sterfbed zitten daaruit meekrijgen, is onbeschrijfelijk. Op dat moment sta je in contact met het gehele collectief bewustzijn.
De houding ten opzichte van sterven is door de geschiedenis van het sterven heen, veelvuldig veranderd en verschilt per cultuur; variërend van omringd worden door familie en vrienden tot het isoleren van de stervende. Wat is jouw mening hierover en waar vind je dat we op dit moment staan in de westerse cultuur hiermee?
Het komt zo vaak voor, misschien wel in 70% van de sterfgevallen, dat familieleden me berichten sturen waarin ze zeggen zich schuldig te voelen. Vaak hebben ze uren, zo niet dagen aaneen aan het bed van de stervende gezeten en dan gaan ze weg om even snel te douchen of dat éne kopje koffie te halen, en vervolgens sterft degeen van wie ze zoveel houden in hun afwezigheid. Wat daar op dat moment gebeurd, is dat het waakzame familie lid, het lichaam van de stervende aan de aarde verankerd houdt; de stervende kan niet weg.
Het grote verschil tussen de gebruikelijke medische procedures, waarin het sterven wordt gezien als een proces van aftakeling en ook als zodanig wordt behandeld (waardoor die aftakeling in wezen gestimuleerd wordt) en het proces waar ik het over heb, is dat we de vorm van vitaliteit veranderen. We schakelen van fysieke vitaliteit, naar geestelijke vitaliteit; geestelijk in de zin des woords zoals eerder omschreven. Wanneer je deel uitmaakt van dat concept, wanneer je dat in ere hebt, die herdenking, dat bewustzijn, dan is dat het moment waarop het begint te gebeuren. Ik heb mensen notities zien maken en vragen horen stellen en zich bezig zien houden met de grote vragen over de essentie en het doel van het leven, want op dat moment heb je toegang tot die kennis. De stervenden op hun beurt voelen zich op juiste waarde ingeschat, ze voelen zich herkend en zijn in staat hun ervaringen te delen. De mensen die ze gaan achterlaten worden hierdoor ook geraakt. Het is nog steeds een droevige en verdrietige ervaring. Het is nog steeds een afscheid van de levenden, maar eveneens is het een manier om iets achter te laten wat anders gemist had kunnen worden.
Wat voor vaardigheden zijn er in het algemeen nodig om mensen te steunen in hun stervensproces?
Ieders dood is zo persoonlijk als een vinger afdruk of als de persoonlijke verlangens. Een simpele energie test om vast te stellen wat nodig is voor het proces of wat voor voeding goed zou zijn, is een goed begin. Wat we in gedachten moeten houden, is dat het lichaam van iemand in een stervensproces niet meer vitaal is. Het is de Geest die vitaal is. De algemene vragen die je stelt tijdens de energietest zijn bijvoorbeeld: ‘Zal dit het proces ten goede komen?’ ‘Is dat wat hier nodig is?’ Het lichaam van de stervende draagt alle antwoorden in zich; het is daartoe volledig uitgerust. Wij hoeven niets te weten. De stervenden weten het meestal ook niet, maar hun lichaam is zich geheel bewust, is geheel aanwezig. Dus, ‘gebruik de energie test’ zou ik hier als antwoord op willen geven.
Hoeveel inzicht heb je nodig in het levensproces, om het stervensproces te kunnen doorgronden?
Sterven is deel van het leven. Sterven is een levend proces. Je leeft nog wanneer je stervende bent. Ik klink misschien als een wijsneus als ik het zo formuleer maar ‘je bent nog in leven totdat dat niet meer zo is’. Dus je lichaam heeft bepaalde behoeftes, het heeft reacties, net zoals het die heeft wanneer je vitaal bent. Het enige verschil is, dat het nu niet meer over die vitaliteit gaat. Het belangrijkste verschil is, zou ik zeggen, dat het nu over de vitaliteit van de Ziel gaat. Sterven is weliswaar de laatste fase van een leven; maar niet het einde van het leven als zodanig, bekeken vanuit een filosofisch perspectief.
Wat kan je voor de stervende doen wanneer deze er niet klaar voor is een dergelijk bewustzijns proces aan te gaan?
Laat het allereerst duidelijk zijn dat een ieder zelf mag bepalen en kiezen wat men wil. Wanneer iemand er voor kiest om met chemotherapie het leven zo lang mogelijk te verlengen of wanneer iemand morfine wil om het proces te sederen, dan is dat waar voor gekozen moet worden. Deel van het ‘sterven door medicatie’ zoals ik het noem, is pijn en angst voor pijn. In de energetische geneeskunde wordt pijn gezien als energie die vast zit. Er is een keus; een alternatief voor de pijn. Je verliest niets door deze technieken toe te passen en dan eventueel over te stappen naar morfine wanneer dat nodig is. Wanneer echter alles gezegd is, en de keuze is gemaakt, dan is dat hoe ver men wil gaan. Het zal interessant zijn te zien hoe de mensen die zich gedurende hun leven veelvuldig hebben bezig gehouden met energetische geneeskunde en het hebben gebruikt zichzelf met hun energieën te verbinden, door dit proces zullen gaan.
Kan, naar jouw mening, de energetische geneeskunde bijvoorbeeld het gebruik van morfine vervangen?
Ik zie het als een onderdeel van mijn missie om dit onder artsen en verplegend personeel die bij het proces betrokken zijn bespreekbaar te maken. Ik weet niet hoe het in Europa is, maar in speciaal voor het sterven ingerichte faciliteiten in de Verenigde Staten, is het zo dat wanneer een patiënt een chemokuur weigert; de verzekering niet in andere zorg voorziet.
Het enige wat ik kan zeggen is dat wij geen medicatie gebruiken. Energetische geneeskunde duwt het lichaam niet een bepaalde kant uit; het geeft het ruimte om een eigen ritme te volgen. Sterven kent een eigen ritme. Wanneer je daarbinnen een verbinding legt, in gedachte houdend dat pijn, ongemak en ziekte, verstoringen zijn van de wetten van Chi, en in gedachte houdend dat medicatie ook een dergelijke verstoring kan veroorzaken, dan zal je merken dat de energieën beter gaan stromen. Daarmee bedoel ik, dat de fysieke energie afneemt en de geestelijke energie toe neemt.Wat ik hieraan wil toevoegen is dat het eigenlijk onmogelijk is over het stervensproces te praten, zonder dit geestelijke aspect erin te benoemen. De wijze waarop ik deze component echter zie, is wetenschappelijk. Het is mijn persoonlijke overtuiging dat de fysici van vandaag de dag, de sjamanen van de toekomst zijn. Geestesgesteldheid heeft een fysieke vibratie die vastgelegd kan worden. Het kan vermeerdert en beschreven worden. De politieke veranderingen in China hebben veel van de vergeestelijking weggenomen uit de Chinese geneeskunde, terwijl de energetische geneeskunde hier nog op gebaseerd is. Veel moderne Chinese geneeskundigen, gebruiken een nieuwe benadering. Veel van de essentie is daarmee verdwenen; dus je moet echt wel teruggaan naar de oude methodes. Daarin worden acupunctuurpunten benoemd die ‘De Geest’ behandelen en die al duizenden jaren bekend zijn. Het verschil met vandaag de dag is dat het bestaan van ‘De Geest’ een quantum discussie voor fysici is geworden.In alle jaren dat ik dit werk doe, is er nog geen sessie geweest waarin ik niet met met de geestpunten heb gewerkt. Ziekte betekent een verwijdering van je geest, want ‘De Geest’, zoals hier bedoeld wordt nooit ziek; ‘De Geest’ is geen drager van ziekten. Wanneer we ons verbinden met dat geestelijke deel, treed er een genezing in. Ons ware ritme, het doel in ons leven, inzicht in wie we op zielsniveau zijn, waarom we naar de aarde kwamen, al deze metafysische discussiepunten die religieus aandoen, worden daarmee nu vragen voor de quantum fysica.
Voor het werk van Ingrid Schippers bezoekt u haar website.